Սյունիքի մարզի Աճանան գյուղի մոտ բնակիչները ադրբեջանցի դիվերսանտի են բռնում, ով նաև կասկածվում ա երեկ պնղձամոլիբդենային կոմբինատի պահնորդին uպшնելու մեջ. ձեռքին այդ պահնորդի հեռախոսն ա եղել։

Թուրքին բռնելը կոռուպցիոն հանցագործություն է՝ ակնհայտ անմեղ անձին քրեական պատասխանատվության ենթարկելը (ՀՀ քրեական օրենսգրքի 480 հոդված):

Ադրբեջանցի զինծառայողի ձայնագրությունը բավարար է, որպեսզի վերջինս չհամարվի մոլորված: Նիկոլը երեկ փորձել է արդարացնել դրանց` ասելով, իբր երկու թուրքերը ճնշումներից ու նվաստացումներից փախուստի եղանակով լքել են Նախիջևանի իրենց դիրքերը և անցել են ՀՀ սահմանը:

Գյումրու թիվ 11 դպրոցում աշխատող` Շիրակի մարզի նախկին դատախազ Կարեն Գաբրիելյանի կնիԳը, ինչու՞ է երեք հաստիքով աշխատում։

Պատերազմի ու չխրատվելու գինը... Տեղում Ադրբեջանի հերթական պրովոկացիայից 4 հայորդիներ նահատակվեցին, 6-ը ստացան ծանր վիրավորում:

Թուրքի վերջին հարձակումը պլանավորված չէր։ Տեղ գյուղի դեպքերն ինքնաբուխ, լկտի հարձակում էին մեր վրա։ Փաստացի նաև պլանավորվող մեծ խաղի ջախջախում։

Իհարկե, խաղաղությունն անհրաժեշտ է: Բայց միայն հաղթանակից հետո: Մեր հաղթանակից հետո: Սակայն հաթանակն էլ ինքնանպատակ չէ:

*Երեկվա զոհերը հերթական ապացույցն են, որ Նիկոլ Փաշինյանի կողմից բարձրաձայնվող խուճուճ խոստումներն առատորեն ջրվում են հայ ժողովրդի զավակների արյամբ:

Ոչ մի դեպքում այս տեսակ հրամանը ենթակա չէ կատարման` մի քանի պարզ պատճառով. 1.Ադրբեջանը մտել է և օկուպացրել ՀՀ սուվերեն տարածքները։ 2.Հետ քաշվելով`արդեն մեր քաղաքներն են դառնում սահման և մենք` մեր ձեռքով, դրանք կդարձնենք այդպիսին, եթե կատարենք նման հրամաններ կամ նման բանակցություններ վարենք (առանց այդ էլ սահմանային են գրեթե բոլորը):

«Զանգեզուրը Հայաստանին է փոխանցվել1920 թվականին՝ 101 տարի առաջ». «Մինչ այդ այդ տարածքը մեզ էր պատկանում: Գոյչա լիճը նրանք Սևան են անվանում: Բավական է նայել 20-րդ դարի սկզբի քարտեզին, Սևան այնտեղ չեք տեսնի: Նույնը վերաբերում է նաեւ Իրևանին: Նրանք ոչնչացրել են Իրևանի պատմական մասը: Դա ակնհայտ փաստ է, որ այնտեղ ադրբեջանցիներ էին ապրում, այդ թվում՝ իմ նախնիները: Ես ասել եմ՝ մենք կվերադառնանք այնտեղ: Ես չեմ ասել, որ մենք տանկերով կվերադառնանք այնտեղ: Ասել եմ, որ մենք կվերադառնանք: Դա նշանակում է՝ ինչու ոչ: Եթե մենք վերադառնում ենք Զանգեզուրի միջանցք, եթե օգտագործում ենք այդ ճանապարհը, ինչու՞ չվերադառնալ Իրևվան: Ժամանակը կգա, և մենք կանենք դա»: